Fabio Capello, de gerenommeerde voormalige coach, verklaarde nadrukkelijk dat de ingetrokken Serie A-titels van Juventus onrechtvaardig waren, en beweerde dat ze rechtmatig verdiend waren. Hij herinnerde zich dat negen spelers van Juventus Italië vertegenwoordigden in de finale van de Wereldbeker in 2006, en benadrukte de superioriteit van het team in die periode. Deze opmerkingen werden gemaakt terwijl Capello zich voorbereidde op zijn rol als ambassadeur bij de Laureus World Sports Awards, die op 21 april in het Palacio de Cibele in Madrid plaatsvinden.
In een interview met de Spaanse krant El Mundo reflecteerde Capello op zijn carrière en uitte hij dat zijn passie voor voetbal, zelfs na zijn pensioen in 2018, onveranderd blijft. Hij merkte op: “Voetbal komt vanzelf voor me, hoewel ik probeer me met andere activiteiten zoals reizen en geschiedenis bezig te houden.” Hij vergeleek zijn huidige vrijetijdsbestedingen met zijn eerdere zomers en gaf toe dat hij nog steeds weinig afwijking van de sport vindt. “Uiteindelijk ben ik wie ik ben, een voetballer en een coach. Ik kan daar niet aan ontsnappen.”
Capello vertelde ook over zijn twee periodes bij Real Madrid in de seizoenen 1996/97 en 2006/07, die elk eindigden met kampioenschapsoverwinningen. Hij legde uit waarom hij de eerste keer vertrok om terug te keren naar AC Milan nadat hij een oproep van Silvio Berlusconi had ontvangen. Capello legde uit: “Ik was hem iets verschuldigd voor het vertrouwen dat hij in mij had gesteld aan het begin van mijn trainerscarrière.” Zijn terugkeer naar Madrid zag hem weer een titel winnen, ondanks uitdagingen, waaronder een tumultueuze relatie met president Ramón Calderón. Hij benadrukte respect als de hoeksteen van zijn coachingfilosofie en verklaarde: “Respect komt op de eerste plaats. We hebben allemaal onze problemen, maar respect voor iedereen in de club is fundamenteel.”
Tijdens het bespreken van incidenten in zijn periode herinnerde Capello zich een conflict met spelers Predrag Mijatović en Davor Šuker. Hij had aanvankelijk wijn tijdens teammaaltijden verboden, wat leidde tot meningsverschillen, maar er werd een compromis gesloten dat kleine biertjes toestond. Er ontstonden zorgen toen hij ontdekte dat spelers laat uit waren geweest tijdens een kritieke fase van het seizoen. Hij verzamelde het team om het probleem aan te pakken, en uitte zijn teleurstelling en kondigde aan dat sommige spelers niet bij de club konden blijven onder dergelijke omstandigheden.
Capello besprak verder Raul’s klachten over het niet ontvangen van de bal van zijn teamgenoten, aanvankelijk als triviaal afgedaan totdat hij de wedstrijdbeelden bekeek. Nadat hij de claims van Raul had bevestigd, dreigde hij de overtredende spelers met banktijd, wat de situatie oploste.
Reflecterend op zijn acquisitie van Roberto Carlos van Inter, deelde Capello zijn ongeloof over de transfer en zei: “Ik kon niet begrijpen dat iemand zo dom zou zijn om zich van zo’n speler te ontdoen.” Hij regelde snel de transfer, begrijpend hoe belangrijk deze was voor een bodemprijs, wat hij beschouwde als een cruciaal moment dat een carrière kon veranderen.
Hij raakte ook de dynamiek van zijn ploeg tijdens de Tamarazo-comeback aan, en argumenteerde dat het team niet langer de Galacticos van het verleden was, met sleutelspelers zoals Zinedine Zidane en Luis Figo die afwezig waren. In plaats daarvan leunde de selectie op nieuwe spelers zoals David Beckham, die hij uiteindelijk besloot op te nemen in wedstrijden, ondanks aanvankelijke twijfels van clubfunctionarissen.
Capello verraste velen door Ronaldo te laten vertrekken, ondanks dat hij hem beschouwde als een van de grootste talenten die hij had gecoacht. Hij legde uit dat Ronaldo’s onwil om fit te blijven en levensstijloverwegingen uiteindelijk leidden tot zijn vertrek uit de club. Capello erkende dat, was het niet om blessures en persoonlijke keuzes, Ronaldo had kunnen concurreren met de groten zoals Messi en Maradona.
Door deze inzichten benadrukt Capello niet alleen zijn rijke ervaring in het voetbal, maar verduidelijkt hij ook de lessen die hij heeft geleerd bij het managen van enkele van de grootste talenten in het spel.
